Amerikalı Leroy Colombo, 1917 yılında, Texas’ın Gaveston kentinde cankurtaran olarak işe başladı. Meslek hayatı boyunca insanları boğulmaktan kurtaran bu balık adam, 1974 yılının Kasım ayında emekli olana kadar tam 907 kişiyi kurtardı.
LeRoy Colombo, 23 Aralık 1905'te Teksas, Galveston'da doğdu. Yedi yaşındayken işitme duyusunu ve bacaklarını kullanmasını kaybetmesine neden olan spinal menenjit teşhisi kondu. Kardeşleri yüzmesine yardım etti ve sonraki yıl içinde tekrar yürüyebildi.
Cankurtaran oldu ve 1923'te Galveston kızak sörfü kulübüne üye oldu. LeRoy birçok yüzme yarışını kazandı ve 907 hayat kurtararak Guinness dünya rekorları kitabına eklenen bir rekor kırdı.
Çok takdir edilmiyordu ama bu onu rahatsız etmiyordu. Altmış iki yaşındayken kalp rahatsızlığı nedeniyle cankurtaranlığı bırakmak zorunda kaldı, hala tehlikedeki insanlara göz kulak oldu ve elinden geleni yaptı.
Colombo 12 Temmuz 1974'te öldü. Galveston sahilinde şimdi onu onurlandıran bir plaketin yanı sıra müzelerdeki ödüller ve metaller var.
Mark Hurley'in yorumu:
Ben çocukken Colombo, büyük büyükbabamın Offatts Bayou'nun kuzey tarafındaki 61. caddedeki evine gelirdi. Kendisi de sağır olan ve Austin'deki Sağırlar Okulu'na giden Robert Amcam'ı sık sık ziyarete gelirdi. Ailem ondan 'Colombo' olarak bahsettiği için Colombo'nun ilk adını hiç bilmiyordum. Yani ben de yaptım.
Kardeşim, Robert Amcam dediğimiz adıyla, yüzmeye pek meraklı değildi. Ama bataklıkta yüzmek için her zaman Colombo'ya güvenebileceğimizi biliyorduk, çünkü büyükannem Pearl Hurley, onunla güvende olacağımızı biliyordu.
Bir sabah erkenden, yaklaşık yedi yaşımdayken, bataklığın kıyısındaki iskelemizde balık tutuyordum ve başparmağımla işaret parmağım arasındaki etli kıvrıma üç yollu bir olta sapladım. Her zamanki gibi, güneşle birlikte uyanmıştım, yani daha çok erkendi ve annem derin bir uykuya dalmıştı. Elimde kancayla onu nazikçe uyandırmaya çalıştım ama uyanmadı. Bu yüzden, L Street'ten amcamın dükkânının - Sunrise Surf Shop'un bulunduğu 61. caddeye doğru yürüdüm ve orada Brother ve Colombo'nun hikayelerini değiş tokuş ettiğini gördüm. Onlara avımı gösterir göstermez, sadece iki sağır adamın yapabileceği gibi harekete geçtiler - epeyce işaret ederek, heyecanlı sağır konuşmalar ve endişe verici, sert bakışlarla. Amcam beni aldı ve Colombo ile birlikte St Mary's'e götürdü. Yeni kahramanlarımın daha anlamlı ve heyecanlı sağır konuşmalarından sonra, bir doktor kancayı çıkardı - ve faturadan, isimlerin alınmasından veya bugün kurtarmamı kesinlikle engelleyebilecek başka herhangi bir şeyden bahsetmeden. Kamyonete geri döndüğümüzde, bu sersemlemiş hasta ve yeni kahramanlarım bir şekilde bunun 'öğle yemeği zamanı' olduğuna karar verdiler. Brother, Colombo ve ben 61. caddedeki birahanelerden birine gittik. İlk başta kamyonda kaldım, çünkü kamyonda kalmam gerektiğini biliyordum. Sonra birader içeri girmemi işaret etti ve annem ve büyükannem bizi aramaya gelene kadar birasını yudumlamama ve yetişkinlerle karnımı doyurmama izin verdi. Ve bunu yaptıklarında, iki yeni arkadaşımla, yani kurtarıcılarımla bir birahanede olmam konusunda ne kadar yaygara kopardılar. Genellikle biz çocuklar, yetişkinlerle birlikte içeri girmek yerine kamyonetin veya arabanın arkasında oynamamız gerekiyordu. Şimdi beni yanlış anlama, biz hiç ihmal edilmedik. İyi davranışımız, iyi olduğumuzdan emin olmak için geldiklerinde her zaman bir yudum bira ve yer fıstığı ile ödüllendirildi. Ama o gün özeldi sanırım, çünkü ben St. Mary's Hastanesinden yeni taburcu edilmiş bir hastaydım. Bu vesileyle, sadece bu seferlik, arkadaşlarımla içeri girmeliyim. Anne memnun değildi. Bir birahaneye gelmeme izin verdikleri için erkek kardeşine ve Colombo'ya çok kızmıştı.
O günden sonra uzun yıllar Colombo'yu her gördüğümde elimi tutar, yakından inceler ve sağır konuşmasıyla "Aferin oğlum" diye ilan ederdi.
İki alçakgönüllü ve nazik adamın ne güzel anıları.
Mike Marshall'ın yorumu:
LeRoy Columbo, tüm zamanların en iyi cankurtaran olmasının yanı sıra harika bir Amerikalıydı!
Bence Galveston şehri o deniz setinin tüm uzunluğuna ve nefesine bir isim vermeli: LeRoy Columbo Bulvarı!
Patsy Walker'ın yorumu:
merhaba, sadece size bildirmek istiyorum. Teksas, Austin'deki Teksas Sağırlar Okulu'nun adını Leroy Colombo'dan alan yüzme havuzu vardır. Onlarla iletişim halinde olmaya çalışın. Umarım aileniz havuzu görebilir. bilgilerinizi verirseniz. sana yardım edebilirim
adını çok duydum ve sağır olan babam onu bilir, ailemin onunla fotoğrafı vardı.
Tamara'nın yorumu:
Büyük büyükbabamı yeni öğreniyorum! 1944'te bir kızı (annem) olduğunu çoğu kimse bilmiyor. Hatta hiçbir yerde bulamıyorum!!! (Doğum belgem, evlilik ve boşanma belgelerim var) Geçenlerde oğlumla birlikte internette aile arıyordum ve ben doğmadan birkaç yıl önce ölen Leroy Colombo'ya bakmayı düşündüm. O zamanlar ünlü bir yüzücü olduğunu biliyordum ama hepsi bu. Annem gençken onu yalnızca bir kez gördü (annesinin bebekken onunla evli olduğu yıl dışında) ve onu daha sonra bulmaya çalışmadı. Geçenlerde onun hakkında yazılmış bir biyografiye rastladım ve şok oldum. Ne kadar ünlü olduğu hakkında hiçbir fikrim yoktu! Umarım bir şekilde ailenin bu tarafından bazılarıyla iletişim kurabilirim. Büyükbabam hakkında daha fazlasını öğrendiğim için heyecanlıyım!!!
Norma Jean'in yorumu:
Bu harika bir adamdı ve gençken bana Meksika Körfezi'nde nasıl yüzüleceğini ve bir kütük gibi süzüleceğini öğretti. Paniğin insanı boğduğunu ve tabii ki iyi bir yüzücü olmayışını hep söylerdi.
Yüzmesini ve başkalarıyla etkileşim kurmasını izlemeyi çok severdim. Her zaman o beyaz uluslararası mayoyu giyerdi. O benim kahramanımdı!!
Öldüğünde üzüldüm çünkü burada, Galveston Adası'nda o kadar çok gerçek kahramanımız yok.
Sonunda takdir edildiğini ve kimi ve neyi temsil ettiği için hatırlandığını görmekten mutluyum. Acaba kurtardığı tüm o insanlar onu hatırlıyor mu?
Mike Clifton'ın yorumu:
Ben küçük bir çocukken ailem genellikle yüzmek için Galveston'a giderdi. Her zaman deniz setinde LeRoy Colombo'nun bulunduğu belirli bir noktaya giderdik. Bizi her gördüğünde can yeleği olarak kullanmamız için mavi/sarı şişme yatağı teklif etti. Meksika Körfezi'ndeki güçlü akıntıda nasıl yüzdüğüne her zaman hayran kalmışımdır. Bir balık kadar zarif yüzerdi. Kurtarma hikayelerini anlatışının inanılmaz olduğunu dinledim. Onu tanıdığım ve bir zamanlar isimsiz bir kahraman olarak gördüğüm sağır bir cankurtaranı hala hatırladığım için mutluyum.
Anonim tarafından yapılan yorum:
Galveston'da yaşarken (1958-1972) Leroy'u hatırladım. Onunla birkaç kez birkaç bira içtim. İyi bir beyefendiydi. İşaret dilinden biraz anlayabiliyordum.
Kim H'nin yorumu:
Ben de onun hakkında hikayeler duymuştum. Baton Rouge'da Sağırlar okuluna gitmesine rağmen babam onun adını duymuştu. Ziyaretçi merkezine gittiğimde kimden bahsettiğimi anlamamış olmalarına rağmen üzücü. Kim olduğunu ve deniz duvarında özel bir levhası olduğunu söyledim. Hala onun hakkında bir şey bulamadılar. Umarım bu son zamanlarda tamamen değişmiştir. Bence bir Leroy Colombo günü yapmalıyız. Teksas ve ötesindeki tüm Sağır çocuklar, cankurtaranlar için bir rol modeldir.
Susan'ın yorumu:
Annemden Leroy hakkında birçok hikaye duydum, o onun kuzeniydi. 2 kişinin genel olarak cankurtaranları takdir ettiğini düşünmüyorum, özellikle sağır 1'leri. Teşekkürler Leroy.
Don Mize'nin yorumu:
1982 Guinness Rekorlar Kitabı, Leroy Colombo'yu Hayat Kurtaran sayfa 400 İnsan Başarıları altında listeledi.
Aşağıdakileri belirtir:
Hayat kurtarma. Kasım 1974'te Galveston Şehri, Tex ve Noon Optimist Club, 1917'den ölümüne kadar 907 kişiyi Galveston Adası çevresindeki sularda boğulmaktan kurtaran sağır-dilsiz cankurtaran Leroy Colombo'ya (1905-74) bir plaket sundu.
ISBN numarası (ISBN 0-8069-0225-6 Library)
(ISBN 0-8069-0224-8 Trade) şeklindedir.
Jessica Williams'ın yorumu:
Büyükbabamın amcası olduğu için yıllarca büyükbabamdan Leroy Colombo'nun hikayelerini duydum. 57. cadde ile Seawall Bulvarı'nın köşesindeki sokak tabelasını hiç görmemiş olması acı tatlıydı. Annem, o zamanlar artık bir cankurtaran olmamasına rağmen, çocukken onun hakkında hikayeler anlattı. Başarılarını takdir eden Guiness Dünya Rekorları kitabının bir kopyasını hâlâ arıyoruz.
Don Mize'nin yorumu:
2007'de Galveston'da Seawall'da yürüyordum ve Galveston'daki Rotary kulübünün Leroy için Seawall'a koyduğu işareti fark ettim. Texas Tarihi İşaretçisi ve onun adına bir sokağa ihtiyacı olan biri için harika bir konu olacağını düşündüm. Galveston Sahil Devriye Derneği, Texas Tarihi İşaretleyici ve sokak tabelaları vb. için bağışlar için bir banka hesabı açtı.
İnsanlar para bağışlamakta cömert davrandılar. Araştırmam sırasında. Leroy'un yeğeni Russ Colombo ile temasa geçtim, Lamar Üniversitesi'nden Jean Andrews adında bir profesör olduğunu ve aynı zamanda bir kitap için araştırma yaptığını söyledi. Jean ve ben bilgi paylaşmaktan keyif aldık. Galveston'a giderseniz, Leroy Colombo's View'in Köşesindeki Kongre Merkezi'nin önündeki Texas Tarihi İşaretine (2008) bakın (57. cadde ve Seawall Blvd. ve 61. caddedeki Calvary Mezarlığı'ndaki mezar taşı. Jean's'i bekliyorum. Ben işaretçi ve sokak ithaf törenini planlamadan önce kitap basılacak. Bir kopya alan ilk kişi ben olmak istiyorum. Jean ve ben bu yaz yüz yüze görüşmeyi planlıyoruz.
Anonim tarafından yapılan yorum:
LeRoy'u 40'ların sonlarından ölümüne kadar tanıyordum.
Çoğu ailenin yüzmek için Körfez'e gittiği bir dönemde, insanlar Meksika Körfezi'nde sağır bir cankurtaran hayal edemezler.
Geceleri, hava karardığında ve kumsal boşaldığında, LeRoy Cankurtaran Şapkasını çıkarıp ıslık çalarak Karides Teknelerine (ufukta oyuncak gibi görünen) yüzer ve Karidesler taze Körfez Karidesini plastik bir torbaya sarardı. , LeRoy elinde akşam yemeği ile yüzerek geri dönerdi. Ne yüzücü. Meksika Körfezi'nden bahsediyorum, bir gölden değil.
Herkes onu severdi, son derece iyi bir adamdı.
Anonim tarafından yapılan yorum:
Uzun yıllara dayanan bir cankurtaran olarak, bunu gönderdiğiniz için teşekkürler. Bir keresinde büyük bir yarıştan önce Galveston'da yüzüyordum ve o tabelayı gördüm. Bir cankurtaran eğitmeni olarak, onu hiç duymadığım için şok oldum. Umarım Kızıl Haç bugünlerde ona daha çok itibar ediyordur.
Leroy Colombo
Menenjit, Leroy Colombo'nun yürüme ve duyma yetisini henüz yedi yaşındayken elinden aldı. Leroy, bir daha asla duyamayacak olmasına rağmen, alt vücudunu güçlendirmek için yüzmeye başladıktan sonra bacaklarındaki felçten kurtuldu. Hayatı boyunca Teksas, Galveston'da cankurtaran olarak dokuz yüzden fazla hayat kurtaracaktı. Leroy'un hikayesinin beni etkilemesinin birkaç özel nedeni var. Her şeyden önce, hayatının büyük bir bölümünde Meksika Körfezi'ndeki memleketinde sağır bir cankurtaran olarak kaldı çünkü yüzmeyi her şeyden çok seviyordu. Çığır açan başarılar elde etti; on bir saatte on beş millik bir yüzmeyi tamamlamak, çıkık bir kolun içinden yüzmek ve alevler içinde patlayan bir römorkörden mürettebatın hayatını kurtarmak için yanan petrolün altına dalmak. Bir hastalıktan kurtulduktan sonra yedi yaşında çok temel iki günlük yeteneğimizi kaybetmek garip, moral bozucu bir durum. Kendisi dahil her şey birdenbire yabancı bir şekil aldı ama hemen, bir başkasının ısrarı üzerine. iki erkek kardeşi Leroy yüzmeye başlar ve bir yıl içinde tekrar yürüyebilir. Bu noktadan sonra, tüm hayatı boyunca kendini adamış bir yüzücü olmaya devam ediyor ve yerel, popüler plajlarda, çoğuyla işaret diliyle iletişim kuramadığını tahmin ettiğim insan kalabalığı arasında cankurtaran olarak kalmayı seçiyor. Cankurtaran meslektaşlarından veya işiten aile üyelerinden hiçbiri ASL'yi öğrenmedi Bu nedenle Leroy Colombo benim favorim; şartlara rağmen hayatını seçti. Yüzmeyi, suyun yakınında yaşamayı ve çalışmayı seçti; onun için önemli olan buydu. Tutkunun, nihayetinde büyük bir cankurtaran olma potansiyeline rehberlik etmesine izin verdi, bu potansiyel birçok insanın eksiklik olarak görecektir. Leroy, birinin tehlikede olabileceğini algılamak için işitmeye güvenmek yerine görsel ipuçlarına odaklandı. Zamanının çoğunu işiten insanlarla çevrili olarak geçirdi; toplulukta iyi tanınıyordu ve birçok hayat kurtarmıştı, bu da Sağır topluluğunun eşit olduğu ve hiçbir şekilde dezavantajlı olmadığı fikrini destekliyor.
Leroy Colombo
Leroy Colombo doğuştan sağır olmasa da yedi yaşında sağır oldu ve toplam 907 hayat kurtaran inanılmaz bir cankurtaran oldu.
Sağır olduğu sırada yürüme yeteneğini de kaybetti. Bir daha asla yürüyemeyeceği söylendi ama kardeşlerinin yardımıyla ve yüzme terapisiyle tekrar yürüdü. 1928'de bir römorkör alevler içinde patladıktan sonra iki mürettebatı kurtardı (bu, yanan yağın altında yüzmeyi gerektiriyordu).
Leroy, Mississippi Nehri'nde 10 millik bir yarışı, 8 mil sonra omzu yerinden çıktığında tek eliyle bitirdi, diğer yüzücülerin çoğu yarışı bıraktı. Bu harika bir adam!